вичкыжемдаш

Г. вӹцкыже́мдаш -ем утончать, утончить что-л., сделать тонким, тоньше. Шӱртым вичкыжемдаш кӱлеш, имышке ок пуро. Нитку надо утончить, не влезает в ушко иголки. (Васлий) шаньыкым ыштыш. Вургыжым пужарен вичкыжемдыш. «Ончыко». Васлий смастерил вилы. Построгав, утончил черенок.